Elly Winkel was als directiesecretaresse, en in die hoedanigheid: rechterhand, van Jan van Ettinger een niet te missen fenomeen binnen Bouwcentrum.
Zij is in 1911 geboren in Rotterdam, volgde de meisjes-HBS en studeerde daarna Franse taal en letterkunde. In 1933 ging zij bij de Groene Amsterdammer werken. In 1936 begon zij haar werkzaamheden op het secretariaat van het Vredescongres in Genève. Toen dit congres in 1937 verhuisde naar Brussel werd juffrouw Winkel (dat was toen de gebruikelijke aanspreektitel) hoofd van het congressecretariaat.
Van 1937 tot 1942 was zij privé-secretaresse van de heer Willebeek Le Maire, (graanhandelaar, mecenas en vriend van K.P. van de Mandele), en van de heer ir A.Plate (industrieel en locaal politicus).
Vanaf november 1939, tijdens de mobilisatie, werkte zij bij het Centraal Bureau voor Bedrijfsbemiddeling bij Mobilisatiemoeilijkheden, tot 10 mei 1940. Na het bombardement op Rotterdam op 14 mei 1940 zette zij zich in voor het Rode Kruis op het Noordereiland. Vanaf maart 1941 was zij secretaresse van Architectenbureau Van Tijen en Maaskant, tot 8 december 1942, toen zij moest onderduiken, in Zwijndrecht.
In de periode 1946 tot 1971 was Elly Winkel werkzaam bij het Bouwcentrum als secretaresse van (president-)directeur Van Ettinger. Naast haar gewone secretariaatswerk was zij vooral belast met de organisatie van grote bijeenkomsten en ontvangsten van belangrijke personen, o.a. diverse koninklijke bezoeken.
Daarnaast vervulde zij vanaf 1958 een belangrijke rol bij de begeleiding van de vele internationale cursisten uit ontwikkelingslanden van BIE (Bouwcentrum International Education, het latere IHS – Institute for Housing Studies).
Op 5 maart 1971 nam juffrouw Winkel (inmiddels was de aanspreektitel “mevrouw”) afscheid van het Bouwcentrum.
Zij is in 2008 overleden.
